تسلط علمی‌تکنیکی بر طبیعت در عصر ما ابعادی یافته است که قرن ما را از قرون گذشته متمایز می‌کند. بی‌تردید یکی از مهم‌ترین این ابعاد حضور تکنولوژی است. ما همگی از دستاوردهای تکنولوژی بهره‌مند می‌شویم و در عین حال دلمشغول خطرات بالقوۀ آنیم. پرسش پیش روی ما همواره این است که آیا پیشرفت شتابان تکنولوژی به بهبود زندگی و رفاه آن کمک کرده است یا ما را به‌شکل فزاینده‌ای چنان از خود بیگانه کرده که به بردگان تکنولوژی بدل شده‌ایم. تلاش برای پاسخ به این پرسش‌ها در چند دهۀ اخیر نگرش‌هایی فلسفی را رقم زده است -که فلسفۀ تکنولوژی خوانده می‌شود- که می‌توان آنها در قالب دو استعارۀ پرومته یا فرانکنشتاین بازنمایی کرد. قصد ما در این کتاب بازگویی یا مرور مکاتب فلسفۀ تکنولوژی معاصر نیست، بلکه تأمل فلسفی در باب تکنولوژی‌های پیرامونمان در پرتو این مکاتب است. در این مجموعه آنچه از تکنولوژی مراد کرده‌ایم فراتر از تلقی مرسوم از تکنولوژی به‌مثابه مصنوع تکنیکی -همچون موبایل، کامپیوتر و ماشین- است. کاربست تکنولوژی در حوزۀ پزشکی، تجارت، تبلیغات و رسانه و حتی علوم نظری همچون ریاضیات، تهدیدها و فرصت‌هایی را به وجود آورده است که تأمل فلسفی در باب تکنولوژی را می‌طلبد.
